Nomad
Knjiga „Nomad 1“ predstavlja nastavak romana „Zakotrljaj me oko sveta“, ali samo utoliko što se početak njene radnje nadovezuje na završetak prethodne priče i što je pripovedač isti. Ali i stilski i tematski sasvim je drugačija, i može se čitati kao potpuno nezavisno delo.
„Nomad 1“ govori o dvomesečnom pedalanju kroz Tursku u martu i aprilu 2012. Sadržaj knjige najbolje se odslikava kroz njen moto, za koji je autorka uzela reči Isidore Sekulić:
“Čovek je nomad po srcu svom, po misli svojoj, po idealima svojim. On je nomad po volji božjoj koja ga je stavila među ogromna prostranstva neba i zemlje. Davnašnja i današnja strast, da se leti, putuje bez putanja i stanica i granica, to je proboj nomadstva čovečje prirode. Volja božja: to su staze i reke, putovanja i sretanja i nizovi života i drugova.”
Tako su u središtu priče ljudi koje autorka sreće, njeni odnosi sa njima, njihove sudbine i ono što o njima saznaje, kao i lekcije koje dobija u tim susretima, a koje su ponajviše vezane za njene predrasude i stereotipe o pojedinim narodima i kulturama, kao i o samim ljudima, njihovim namerama i postupcima. Tokom tog putovanja, i pripovedač doživljava promene, pa od ustrašene i zabrinute cikloputnice koja se jedva usudila da zapedala sama, tokom kotrljanja po Turskoj izrasta u iskusnog nomada koji je naučio kako da svugde nađe sebi dom.
Radnja se dešava na prostoru između mediteranske i crnomorske obale, na anadolijskom platou. Putovanje koje prati počinje u Antaliji, pa preko Karamana i Konje vodi u Kapadokiju, odakle se nastavlja istočno ka Šivasu i zatim, duž obale Crnog mora, uz de-tur radi posete manastiru Sumela, završava se na gruzijskoj granici. Na tom prostoru smešteni su mnogi dobri ljudi, derviški red mevlanista, kapadokijski vilenjački dimnjaci, ‘noćni život’ mladih Turaka u gradovima, kurdski studenti nacionalisti i ostali, hrišćanski manastiri i rimske iskopine, i, naravno, zadivljujuća priroda. O svemu tome govori „Nomad 1“.
